De voorbereiding van de invoering van de Wet Maatschappelijke Ontwikkeling [WMO] per 1 januari as. is in volle gang. De gemeenteraad van Waterland heeft op 28 september jl. ingestemd met de [lokale] verordening voorzieningen WMO. In de WMO komen voorzieningen uit de Welzijnswet, uit de Wet Voorzieningen Gehandicapten [WVG] en de AWBZ bij elkaar. In eerste instantie gaat het vanaf volgend jaar om de volgende voorzieningen: hulp bij het huishouden, woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen en rolstoelvoorzieningen. De vastgestelde verordening regelt in grote lijnen de vorm waarin deze voorzieningen kunnen worden verstrekt.

GroenLinks heeft zich in de gemeenteraad sterk gemaakt voor de volgende punten:

  1. Directe invoering van Persoonsgebonden Budget [PGB] voor alle soorten voorzieningen. Een PGB draagt bij aan de keuzevrijheid van cliënten en doet recht aan het in de wet genoemde compensatiebeginsel, dat wil zeggen de noodzaak om mensen met beperkingen in zelfredzaamheid en participatiemogelijkheden te ondersteunen [“compenseren”]. Op voorstel van GroenLinks en anderen komt het College nog in december 2006 met uitgewerkte voorstellen op dit terrein.

  1. De invoering van een cliëntenraad WMO. Een motie van de PvdA op dit punt is door ons en anderen ondersteund en door het College overgenomen.

  1. Jaarlijkse beleidsevaluatie van de WMO. Dit voorstel is eveneens door het College overgenomen.

  1. Ruimhartige uitvoering van de WMO, maar met oog voor doelmatigheid. De discussie over dit punt is wat ons betreft niet afgerond, te meer omdat de financiële consequenties van de WMO voor de gemeente [nog steeds] niet in beeld zijn.

  1. De gemeenteraad beoordeelt de door het College te nemen nadere besluiten over de WMO, waaronder bijvoorbeeld de hoogte van eigen bijdragen. Dat was niet vanzelfsprekend omdat vaststelling van het Besluit voorzieningen WMO een bevoegdheid van het College is.

  1. Tenslotte: de WMO moet wat GroenLinks betreft meer zijn dan een optelsom van delen. Het mag niet zo zijn “dat ontvangers van zorg niet merken dat de gemeente taken heeft overgenomen”, zoals bijna letterlijk in het Collegeprogramma staat. Voor de cliënten is juist van groot belang dat de zorg verbetert en meer toegesneden is op deze tijd, waarin mensen zelf moeten kunnen kiezen uit de voorzieningen die zij wensen, bijvoorbeeld door de keuzevrijheid middels een PGB.

Aan de hand van onderstaande voorbeelden wil GroenLinks graag duidelijk maken hoe wij in de praktijk willen omgaan met de WMO voorzieningen en in welke gevallen wij met het College van mening verschillen of het met het College eens zijn:

 

Voorbeelden

 

  1. De heer A. heeft nu huishoudelijke hulp via de thuiszorg. Vanaf 1 januari as. krijgt hij zorg via een andere door de gemeente geselecteerde instelling. Hij krijgt van die instelling een andere medewerkster toegewezen. Dat bevalt hem maar matig. Zij heeft geen tijd voor een praatje, waar hij vroeger zo aan gewend was. Hij vraagt de gemeente of het mogelijk is zijn oude medewerkster weer terug te krijgen. Deze werkt echter niet bij de nieuwe organisatie. Voor de heer A. is zijn zorg terug gelopen. Het huis wordt wel schoon, maar hij mist de gesprekjes. GroenLinks wil dat het bestaande personeel van de thuiszorg zoveel mogelijk wordt overgenomen, zodat de heer A. zijn vertrouwde hulp kan houden.

  2. Mevrouw X moet regelmatig naar het ziekenhuis en rijdt dan altijd mee met de slager. Dat is een neef van haar overleden man. Per 1 januari as. zou mevrouw X. gebruik moeten maken van de Collectieve Vervoervoorziening [CV]. Ze houdt er niet van om te laat te komen. En bij de CV weet je nooit of het busje op tijd is. Zij vraagt om een Persoonsgebonden Budget [PGB], zodat ze zelf een onkostenvergoeding voor de gereden kilometers aan de slager kan betalen. Dat wordt echter afgewezen, omdat op dit moment in de opvatting van het College een PGB voor vervoer niet mogelijk is. GroenLinks wil het mogelijk maken dat mevrouw X. gewoon met de slager kan blijven meerijden en hem in zijn onkosten tegemoet kan komen.

  3. De jonggehandicapte Peter heeft een rolstoel nodig. De gemeente levert een aantal standaard rolstoelen. Peter wil graag een specifieke rolstoel die niet in het standaardpakket zit. Hij vraagt een PGB aan en krijgt dit tot het bedrag van de standaard rolstoel. Eventuele meerkosten voor de specifieke rolstoel moet hij zelf betalen. GroenLinks is het hier uit het oogpunt van doelmatigheid mee eens.